واقعا واسم جالبه که چرا ما اینطوری شدیم!؟
تو facebook که می رم خیلی دوست دارم برم عکس های بقیه آشناها رو ببینم. و وقتی می رم و عکساشون رو می بینم سردرد می گیرم! واقعا چرا اینطوری شدن؟
بابا تو اروپا هم مردم اینطوری نیستن دیگه!!!
درسته که اونا خیلیییییییییی راحتن٬ اما ما ایرانی هستیم و خیر سرمون اسم مسلمون رومونه!!! چرا جوونامون اینطوری افسارگسیخته شدن؟ مقصر کجاست؟
پدر و مادرها؟ دولت؟ ماهواره ها؟ ...
نمی دونم واقعا. من که سرم سوت می کشه!!!
هر کی واسه خودش تو فیس بوک ی گالری داره و توش پره از عکس های زیباش!!! اونم از نوع جذابش.
فکر می کنم واسه همینه که دیگه زندگی ها دوامی نداره و برکت از زندگی ها رفته و حلال و حروم معنی شو از دست داده و زندگی ها وحشیانه شده!!!
خدا رو شکر می کنم که ما از این قافله ی زیبا عقب موندیم و زندگی خودمون رو می کنیم.
من به شخصه واقعا از این وضعیت ناراحتم٬ وظیفه ما چیه؟ باید چی کار کنیم؟
شاید از نظر هم نسلی هام و دور و بری هام امروزی فکر نمی کنم و طرز فکرم بیشتر شباهت به مادربزرگ ها داره؟ نمی دونم!
اما می دونم سعی خودم رو می کنم که بچه هام به هیچ وجه اینطوری نشن. واقعا کار سختیه٬ فقط خود خدا باید نگه شون داره.
خدا به همه ما رحم کنه. واقعا مگه چه قدر زنده ایم که اینطوری رفتار می کنیم؟
بد نیست گاهی هم به اون دنیا فکر کنیم!!!
دوستان عزیز من یک انسانم با کلی ارزو و بلند پروازی در سرم! خودم هم نمی دونم که کیستم و از زندگیم چی می خوام. فعلا غوطه ورم در چیزی که بهش می گن زندگی و ایام رو می گذرونم تا مرگ به سراغم اید!!! به امید روزی که رستگار شویم و صد البته عاقل و هوشیار